zavallı
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
zavallı
[Köken: Arapça+Türkçe] Baykuş
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
zavallı
с. мескен, бичара; zavallı çocuk мескен бала
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
zavallı
Türkiye Türkçesi: zavallı
Azerbaycan Türkçesi: zavallı
Başkurt Türkçesi: baⱨır miskin bisara
Kazak Türkçesi: baykus biyşara
Kırgız Türkçesi: beçara baykuş
Özbek Türkçesi: beçàrä
Tatar Türkçesi: baⱨır miskin biçara
Türkmen Türkçesi: bḯçǟre
Uygur Türkçesi: zavalli
Rusça: bedn'aga bedn'ajka
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
zavallı
sif.
1. Dolu, istilik və s. nəticəsində zədələnmiş (ağac, bitki, meyvə və s. haqqında). Zavallı alça. Zavallı yarpaqlar.
2. Acınacaq halda olan, yazıq, biçarə, başıbəlalı, bədbəxt. Zavallı adam. Zavallı uşaq. – [Maral:] Məktəbi bitirmək üzrə ikən zavallı babam tərki-həyat etdi. H.Cavid. Mən ürəyimdə heyifsiləndim ki, zavallı qızı məktəbdən məhrum edəcəklər. T.Ş.Simurq. O, insanın arıq, zəif üzünə, ağarmış saçlarına baxır və bu zavallı arvadın nə qədər böyük əzablarla yaşayıb bu yaşa dolduğunu düşünürdü. S.Rəhman. // İs. mənasında. Zavallı bu kənddə özü [Telli] kimi qərib və adamsız idi. S.Hüseyn. Zavallının iztirabı artmışdı və üz-gözü qıpqırmızı olmuşdu. B.Talıblı. [Durna:] İncə, sənin bu sözlərin Aydəmirçin çox ağır. Zavallını məhv edər. C.Cabbarlı. Bilmirlər zavallının qədrini, qiymətini; Duymurlar qəlbindəki böyük məhəbbətini. S.Rüstəm. zavallı-zavallı zərf Yazıq-yazıq, məzlumməzlum. [Kərəm:] Xan Əslim bağça içində; Gəzər zavallı-zavallı. “Əsli və Kərəm”.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
zavallı
yazıq, biçarə, başıbəlalı, bədbəxt
{aciz, çaresiz, umarsız, bedbaht}
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
zavallı
zavallı
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
zavallı
zavallı.