makam
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
makam
[Köken: Arapça] Orun, Kulluk
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
makam
и. 1) урын; 2) вазыйфә, ранг, хезмәт урыны; 3) инстанция, власть; 4) мәкам, тон (муз.)
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
makam
Türkiye Türkçesi: makam
Azerbaycan Türkçesi: mägam
Başkurt Türkçesi: urın
Kazak Türkçesi: mekeme
Kırgız Türkçesi: kızmat orunu
Özbek Türkçesi: mänsäb orin maḳàm
Tatar Türkçesi: urın
Türkmen Türkçesi: vezḯpe gulluk
Uygur Türkçesi: mänsäp ⱨizmät orun
Rusça: mesto post doljnost'
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
makam
Türkiye Türkçesi: makam
Azerbaycan Türkçesi: melodiya hava
Başkurt Türkçesi: mäḳäm melodiya
Kazak Türkçesi: makam
Kırgız Türkçesi: mukam
Özbek Türkçesi: ğaltäk
Tatar Türkçesi: mäkam melodiya
Türkmen Türkçesi: mukãm
Uygur Türkçesi: mukam
Rusça: melodiya
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
makam
ses, melodi, makam. Cırnı ~ı: şarkının makamı, cırnı ~ın buzmay cırla: şarkının makamını bozmadan söyle, anı ~ından tanıdım: onu sesinden tanıdım, Kur’annı ~ salıb okurğa üreniv: Kur’anı makam ile okumaya öğrenme, ~ı çıkmaydı: sesi çıkmıyor, cırnı ~ın bilelmeyme: şarkının makamını bilemiyorum.