turklehceleri.org

Cuvmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cuvmak

yıkamak, yuvmak. Arpalanñan atnı cuvadıla: arpalanan atı yıkıyorlar, eskileni ~: çamaşırları yıkamak, bet-kol ~: el yüz yıkamak, ölüknü ~: ölüyü yıkamak, cuvarğa bermek: yıkamaya vermek, kirin cuvub ketermek: kirini yıkayarak gidermek, üsün ~: üstünü yıkamak, başın ~: başını yıkamak.


Son arananlar: