subulate

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

subulate /stˈandɪʃ/

1. (biyol.) biz şeklindeki, sivri uçlu.

Son arananlar:

• qazdurmaq,
• murov,
• skandal,
• sırduu,
• görip,
• kayt,
• aciz,
• predikativlik,
• tımarhane,
• ümlük,
• soyghuzmaq,
• somurtkan,
• noteworthy,
• şaki,
• yaxşılıq,
• duralykly,
• kürmö,
• takbir,
• hejep,
• avuntu,
• sanskrit,
• subulate