Cerge

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

cerge

1. sira; 2. hanin karargahi, sarayi: askerdi arbin baştapsiz, cetim tul katin, cergeñdi karan taştapsiz folk: büyük ordu sevk ettin; öksüzleri, dul kadinlari ve karargahini bakimsiz biraktin.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cerge

yere. ~ iyilmek: yere eğilmek.

Son arananlar:

• animus,
• dubana,
• kambar,
• campsite,
• çalkar,
• nizam,
• zakon,
• o'ramoq,
• sekirik,
• oonnyuu,
• güçlü,
• silkin,
• chart,
• kray,
• sorama,
• felsefeci,
• yanıq,
• Biclik,
• ükeklik,
• qızdırma,
• Qarayağız,
• Cerge