Cerge

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

cerge

1. sira; 2. hanin karargahi, sarayi: askerdi arbin baştapsiz, cetim tul katin, cergeñdi karan taştapsiz folk: büyük ordu sevk ettin; öksüzleri, dul kadinlari ve karargahini bakimsiz biraktin.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cerge

yere. ~ iyilmek: yere eğilmek.

Son arananlar:

• öneze,
• böcek,
• ıraak,
• Kaçamak,
• täç,
• metaforik,
• Quyush,
• boozu,
• döyənək,
• dide,
• sonralar,
• lightning,
• çekele,
• körgünçlü,
• mülkiyyət,
• veri,
• ponderous,
• sodiyi,
• yşk,
• ishkom,
• Kosov,
• Cerge