Barğan
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
barğan
1. Giden, gidişat, seyir, akış. suvnu ~ı: suyun akışı, cıyılıvnu ~ı: toplantının gidişatı, işni ~ı: işin gidişatı, 2. Varan, ulaşan, giden, akan. Alayğa ~ña soruğuz: oraya gidene sorunuz, ~ı bıla kaythanı teñ boldu: gitmesiyle dönmesi bir oldu, ~ suv: akarsu.