Asırağan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

asırağan

besleyen, iaşe eden, geçindiren; saklayan, muhafaza eden. Üydegi ~: aile geçindiren, ~ ata: besleyen baba, ~ ana: besleyen ana, ~ kızı: besleme kızı, ~ caşı: besleme oğlu, ~ asıv alır: saklayan asığ alır (fayda görür) (d).

Son arananlar:

• imon,
• Methetmek,
• yakmamak,
• commonalty,
• messan,
• sähet,
• sikl,
• mansur,
• ergi,
• höşk,
• yurd-yuva,
• dəstpaça,
• taylaş,
• çini,
• təlqinedici,
• inay,
• müteharrik,
• barbayt,
• Doğun,
• alazlamak,
• oyucu,
• Asırağan