imon

Özbekçe—İngilizce Sözlük (Dirks, 2005)

imon

(Arabic) faith, belief. ~ keltir- to say the Islamic profession of faith. ~ni yut-/yo'qot-/sot- to lose one's faith (in God); to become unscrupulous, to do s.t. unscrupulously.

Son arananlar:

• cəza,
• gelşikli,
• döven,
• toýnak,
• jéle,
• rotor,
• küfür,
• kaqor,
• éşitmek,
• elsiz,
• kıyılmak,
• içəride,
• şahlanmak,
• yiqiq,
• illat,
• eeçi,
• uygoq,
• dangal,
• şahmat,
• Rəfiq,
• asyl,
• imon