mansur

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

mansur

[mansu:r], at, k.d. 1. Ýeňiji, ýeňilmezek. 2. Oglana dakylýan at.

Son arananlar:

• çoçuv,
• maxi,
• ötgermek,
• tasvip,
• kökelmek,
• evcilik,
• uslamak,
• sarışmaq,
• qurghaqliq,
• belik,
• tezeklemek,
• kotarasiga,
• yetinmek,
• davacıl,
• imon,
• Methetmek,
• yakmamak,
• commonalty,
• messan,
• sähet,
• sikl,
• mansur