kalaç

Kyrgyz—Turkish Dictionary

kalaç

I, r. beyaz ekmek, somun.


II: katın- kalaç: kadın kısmı (zümresi) , karılar.

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

kalaç

simit, halka. Güttü üsüne ~(d): somun üzerine simit, al başına püsküllü bela, bir bu eksikti. Öksüznü ~ı ullu körünür (as.): yetimin simidi büyük görünür.

Last searches:

• ırki,
• fəsad,
• sabyr,
• hepileshmek,
• Pakt,
• cütləşdirilmək,
• ışın,
• qarğış,
• shibba,
• mücevher,
• maşın,
• doya,
• ýüksünmek,
• bazirgan,
• buvmak,
• ağıs,
• araçı,
• elicit,
• gyrat,
• bk,
• canda,
• kalaç