turklehceleri.org

Tür

Turkish—Tatar Dictionary (Ganiyev, 1998)

tür

и. төрле мәгъ. төр

Pure Turkish to Turkish (Kuleli)

tür

1. Biçim, Cins, Form, Nev, Şekil
2. Cins
3. Çeşit

Comparative Turkic Languages Dictionary (Ercilasun, 1991)

tür

Türkiye Türkçesi: tür
Azerbaycan Türkçesi: növ cins tärz
Başkurt Türkçesi: tör tarmak
Kazak Türkçesi: tür
Kırgız Türkçesi: tür
Özbek Türkçesi: tür
Tatar Türkçesi: tör tarmak
Türkmen Türkçesi: görnüş hḯl
Uygur Türkçesi: tür
Rusça: vid poroda sort

Kyrgyz—Turkish Dictionary

tür

ı, 1. biçim şekil; keñ türdö: geniş ölçüde; tüşüngöndöy türü bar: anlamış gibi gözüküyor; türgö kel-: bir şekil almak; cumğan közüm açılbay türgö kelip karıpmın folk.: öyle kocamışım ki yumulmuş gözlerim açılmıyor; türgö keltir-: bir şekil vermek; türü caman yahut türü buzuk: tür körsöt: göz dağı vermek; 2. tezyinat. bezek.

Kyrgyz—Turkish Dictionary

tür-

ıı, dürmek, kaldırmak (eteği); eşik tür-: (keçe) kapıyı kaldırmak, dürmek, açmak; kulak tür-: bk. kulak ı 1.

Uyghur—Turkish Dictionary (Kurban, 2016)

tür

I Tür, sima, görünüş, surat. Türge ayrimaq – Türe ayırmak. Türini özgertish – Türünü değiştirme. Türi qachqan – Suratı bozulmuş. Oning türi yaman – Onun suratı bozuk. Türi kirip qaldi – İyileşti; aslına geldi. Pütken tür – Bitmiş cins. Pütmigen tür – Bitmemiş cins. Dawamliq türde – Devamlı halde. Keng türde – Geniş halde. Hüjüm qilish türi bar – Hücum eder hali var; hücum eder gibi.
II Çile, tura, kangal.

Last searches: