hıbıl
Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)
hıbıl
hımbıl, gevşek, içi geçmiş, kof; aptal, bön; buruşuk. ~ adam: hımbıl adam, ~ sanlarıñı kımıldat: gevşek uzuvlarını hareket ettir; kalay ~ ediñ carlı: nasıl da bönmüşsün zavallı; ~ bolmak: buruşmak, gardoşla ~ bolup baradıla: patatesler buruşup gidiyorlar, ~ almala: buruşuk elmalar.