hıbıl
Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)
hıbıl
hımbıl, gevşek, içi geçmiş, kof; aptal, bön; buruşuk. ~ adam: hımbıl adam, ~ sanlarıñı kımıldat: gevşek uzuvlarını hareket ettir; kalay ~ ediñ carlı: nasıl da bönmüşsün zavallı; ~ bolmak: buruşmak, gardoşla ~ bolup baradıla: patatesler buruşup gidiyorlar, ~ almala: buruşuk elmalar.
Last searches:
- basu,
- korut,
- First,
- ulaldylmak,
- Soqmoq,
- endoplasm,
- iyrek,
- tumac,
- əsəbləşmək,
- omen,
- baldıran,
- əqrəb,
- bükük,
- hödürlemek,
- gotta,
- lofty,
- otkinchi,
- goňşygolam,
- kene,
- işgal,
- hasaplabermek,
- hıbıl