hıbıl
Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)
hıbıl
hımbıl, gevşek, içi geçmiş, kof; aptal, bön; buruşuk. ~ adam: hımbıl adam, ~ sanlarıñı kımıldat: gevşek uzuvlarını hareket ettir; kalay ~ ediñ carlı: nasıl da bönmüşsün zavallı; ~ bolmak: buruşmak, gardoşla ~ bolup baradıla: patatesler buruşup gidiyorlar, ~ almala: buruşuk elmalar.
Last searches:
- karikaturalaşdırmaq,
- ebb,
- tərk,
- object,
- yañılamak,
- Salor,
- erincek,
- ýasawul,
- chucklehead,
- rainbow,
- terezi,
- ılgım,
- sünnälemek,
- hang,
- qoşalaşma,
- näbelli,
- takacı,
- anıştırmak,
- şinji,
- suzgich,
- eşitdirmək,
- hıbıl