şikeste

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

şikeste

[şikesse], syp., k.d. 1. Azar gören, jebir çeken, ynjan, synyk, döwük. Bir şikeste garyp men, sen ýetirgil wysala (Talyby). 2. Arap hatynda: nastalykdan tapawutlylykda, harplaryň kadadan çykylyp, gysgaldylyp ýazylýan görnüşi. Ol şikeste ýazylan setirleri ýene bir gezek dykgat eleginden geçirýärdi (G. Kulyýew).

Axir izdelgen sözler:

• qobul,
• toq,
• bolluca,
• alike,
• kent,
• botir,
• çuru,
• pütükchi,
• süröt,
• şayiə,
• tarang,
• Şay,
• hikmət,
• arıp,
• Sevda,
• boyaq,
• Ülum,
• sıruk,
• əlaqəçi,
• bürünç,
• ədviyyat,
• şikeste