kent
Türkiye Türkchisi – Tiniq Türkche Lughiti (Kuleli, 2013)
kent
[Köken: Soğdca] Şehir
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
kent
и. шәһәр
ercilasun1991
kent
Türkiye Türkçesi: kent
Azerbaycan Türkçesi: şähär
Başkurt Türkçesi: kala şähär
Kazak Türkçesi: kent kala şahar
Kırgız Türkçesi: şãr
Özbek Türkçesi: şähär
Tatar Türkçesi: kala şähär
Türkmen Türkçesi: şäher
Uygur Türkçesi: şähär
Rusça: gorod
Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)
kent
f. Oturaklık yeri, meskûn mahal, şehir.
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
kent
I, at. Oba. Bagşy aga, mundan gitseň öňüňden bir gumluk çykar, onuň aňyrsy bir kentdir, kendiň aňyrsy ýene gumlukdyr (“Nejep oglan”).Bentden-ä, bentden, sesi geler kentden, çüňki polatdan, sakgaly etden (Matal).
KENT II, at, gepl. d. Şepe, dost.
Uyghurche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Kurban, 2016)
kent
Kent; büyük köy; kasaba.
Türkiye Tillar Diwani (TDK)
kent
şehir·III, 34 bkz> ken, kend