Məntəqə
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
məntəqə
is. [ər.]
1. Hər hansı bir məqsəd üçün istifadə olunan müəyyən əlamətlərə malik yer. Strateji məntəqə. Müşahidə məntəqəsi. Komanda məntəqəsi. Məskun məntəqə (əhali yaşayan hər bir yer – kənd, qəsəbə və s.). // Hər hansı bir iş, əməliyyat və s. üçün uyğunlaşdırılmış bina, yer. Qəbul məntəqəsi. Alıcı məntəqəsi. – Göyçək .. səhiyyə məntəqəsində işləyir. Ə.Əbülhəsən. Seçki məntəqəsi gözəl bəzənmiş; Bir yaraşıq verir bizim məhləyə. O.Sarıvəlli.
2. bax. qurşaq 4-cü mənada.
Axir izdelgen sözler:
- sukna,
- neçin,
- eröön,
- Lütfen,
- stall,
- ağızbaağız,
- talamaq,
- yürekli,
- xusus,
- alliterasiya,
- kürəçi,
- yaşru,
- kantselyariya,
- yapay,
- kaşka,
- mother,
- yatgaşuk,
- Sıçmak,
- postmortem,
- suwsuramak,
- kak,
- Məntəqə