İblis
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
iblis
и. иблис
ercilasun1991
iblis
Türkiye Türkçesi: iblis
Azerbaycan Türkçesi: iblis
Başkurt Türkçesi: iblis şaytan
Kazak Türkçesi: ıbılıs
Kırgız Türkçesi: ibilis şaytan
Özbek Türkçesi: iblis
Tatar Türkçesi: iblis şaytan
Türkmen Türkçesi: iblḯs şeytän
Uygur Türkçesi: iblis
Rusça: dyavol satana
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
iblis
is. [ər.]
1. Şeytan. [Odabaşı:] Cəhənnəm əhli iblisi arakəsməyə salıblar. Ə.Haqverdiyev. [Mələk:] Yox kimsədə insafü mürüvvət; İblisəmi uymuş bəşəriyyət?! H.Cavid.
2. məc. Araqarışdıran, fitnə salan, fitnəkar, hiyləgər. Sanki iblis oynayır bir rol, ona şər əl çalır. Ə.Nəzmi. Yer üzündə nə xəyanət, nə də iblis qalacaqdır. S.Vurğun.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
iblis
I. şeytan, cin
{şeytan, cin}
II. fitnəkar, hiyləgər
{fitneci, hilekâr}
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
iblis
iblis
Özbekche—In'gilische Lughet (Dirks, 2005)
iblis
(Arabic) the Devil; devil.
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
iblis
[ivli:s], at. 1. kön.s. Adamlary ýoldan azaşdyryjy, ýaman ýola salyjy hyýaly mahluk, şeýtan. Çyn ärler iblisiň ýoluna gitmez ( Magtymguly). 2. göç.m. Melgun, mekir, hilegär (adam hakynda).
Uyghurche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Kurban, 2016)
iblis
a. İblis.