keramat
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
keramat
[kera:mat], at. 1. Mukaddes güýç, gudrat, halat. Men indi siziň keramatyňyzyň zorlugyny iki gözüm bilen gördüm (N. Saryhanow). 2. Hyýaly güýç, bir zadyň alamaty.
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
keramat
keramet, ermişlik. Azamat efendide ~ işanla bardı: Azamat efendide keramet belirtileri var, anı ~ımı bardı: onun kerameti mi var?