çənbər
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
çənbər
is. [fars.]
1. Çəllək və s.-nin dövrəsinə keçirilən dəmir və s. materialdan qurşaq. Çəlləyin çənbəri. Dəmir çənbər.
2. Dəf və bu kimi şeylərin dairəsi; sağanaq. Dəfin çənbəri.
3. Keçmişdə: suya və ya neftə yaxşı batmaqdan ötrü dolun (tuluğun) yuxarı tərəfinə ağırlıq üçün bağlanan dairəvi dəmir. Dolun çənbəri. – Qızılı sərrafdan soruş, çənbəri quyuçudan. (Ata. sözü).
4. Dairə şəklində olan; devrik. Müəllim vəd verdi ki, qayıdanda [Tapdığa] bir yaxşı dovşan alıb gətirsin; qulaqları uzun, quyruğu da çənbər. Ə.Vəliyev.
5. Qurşaq, bandaj.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
çənbər
I. qurşaq, sarğı, kəmər
{kuşak, sargı, kemer}
II. çevrə, halqa, doğanaq
{çevre, halka, daire}