çanak
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
çanak
и. 1) җәенке һәм тирән савыт; 2) бот. касә, чәчәк касәсе ◊ çanak tutmak үзен-үзе ямьсезләү, үз кадерен җибәрү; çanak yalamak ялагайлану
ercilasun1991
çanak
Türkiye Türkçesi: çanak
Azerbaycan Türkçesi: kasa
Başkurt Türkçesi: tustak sivätä komoy tabak
Kazak Türkçesi: (kış) şanak (kış) şanaş tabak
Kırgız Türkçesi: kumura tabak
Özbek Türkçesi: sàpàl tàvàk lägän
Tatar Türkçesi: koştabak tabak aştabak tustağan
Türkmen Türkçesi: çãnak okara
Uygur Türkçesi: tavak legän çöçäk
Rusça: glin'anaya çaşa miska blüdo
Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)
çanak
göz çukuru; közü çanagınan çıgıp ketti : gözleri çukurundan alnına fırladı.
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
çanak
[ça:nak], at. 1. Ullakan agaç tabak. 2.at. lukmanç. Kelleçanak, beýniçanak.
‣Beýni çanak beýnisi bekemek, aň-düşünjesi, akyly ösmek.
Türkiye Tillar Diwani (TDK)
çanak
kekez kimse, korkak, gevşek,I, 358
kap kacak, çanak, tuzluk ve tuzlu ğa benzer ağaçtan oyulmuş kap·I, 84, 381; III, 32, 109 bkz ayak