vadi
Türkiye Türkchisi – Tiniq Türkche Lughiti (Kuleli, 2013)
vadi
[Köken: Arapça] Koyak, Özen, Ören
ercilasun1991
vadi
Türkiye Türkçesi: vadi
Azerbaycan Türkçesi: vãdi
Başkurt Türkçesi: kul üⱬän tuğay
Kazak Türkçesi: say alkap koynav
Kırgız Türkçesi: öron öndür
Özbek Türkçesi: vàdiy
Tatar Türkçesi: uy kul üzän tuğay
Türkmen Türkçesi: cülğe
Uygur Türkçesi: vadi
Rusça: gomaya dolina loşina
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
vadi
is. [ər.]
1. İki dağ arasında böyük, uzun çuxur, düzən. Buranın [Dağıstanın] o biri dağlıq qismi bəzi məhsuldar vadi və yaylaqlara malik olsa da, ümumiyyətlə, yaşamaq üçün çox çətin və məşəqqətlidir. A.Bakıxanov.
2. Çay yatağı, çayın axdığı yer. Göyün üzünə ulduzların səpələnməsinə baxmayaraq, çayın vadisi qaranlıq idi. İ.Şıxlı.
3. məc. Sahə, meydan, zəmin. Mətbuat vadisinə təzə qədəm qoyan “Molla Nəsrəddin” Axund Əbuturabın bu məqaləsini buraxıb keçə bilməzdi. C.Məmmədquluzadə. [Firidun] müharibə cəbhəsi adlanan bu ölüm vadisində özünün də bir gün məhv ola biləcəyi fikrini indidən ata-anasına bildirmək istəyir. M.Hüseyn.
4. məc. Klassik ədəbiyyatda səhra, çöl mənasında olaraq adətən tərkiblərdə işlənmişdir. Vadiyi-qürbətdə can verdim, məni ol şahi-hüsn; Bir gecə xani-vüsali üzrə mehman etmədi. Füzuli. Salmış məni vadiyi-kəmanə; Bin qəmlərə eyləmiş nişanə. Məsihi. Qalmışam vadiyi-qəm içrə, kimim var, Zakir! Didələr oldu həmin munisi-qəmxar mənə. Q.Zakir.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
vadi
I. çuxur
{çukur}
II. sahə, meydan, zəmi
{alan, meydan, arazi}
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
vadi
vadi