ulumak

Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)

ulumak

ф. 1) улау (эт, бүре тур.); 2) күч. иңрәп елау

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

ulumak

ulumak, uzun uzun havlamak. İtle tavğa karap uluydula: köpekler dağa bakıp uluyorlar, seni itça uluturma: seni köpek gibi uluturum, börüleni uluğanın eşitemise: kurtların ulumasını işitiyor musun?

Axir izdelgen sözler:

• mukkur,
• bulandırıcı,
• kuymak,
• çətir,
• peşew,
• ölen,
• dänik,
• açıvsunñan,
• señsel,
• Üy,
• kalta,
• supat,
• çokunylmak,
• bias,
• ağırbaşlı,
• öñüt,
• körpelenmek,
• Hakir,
• mynjamak,
• Plitə,
• çeşm,
• ulumak