ulumak
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
ulumak
ф. 1) улау (эт, бүре тур.); 2) күч. иңрәп елау
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
ulumak
ulumak, uzun uzun havlamak. İtle tavğa karap uluydula: köpekler dağa bakıp uluyorlar, seni itça uluturma: seni köpek gibi uluturum, börüleni uluğanın eşitemise: kurtların ulumasını işitiyor musun?