tutaç
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
tutaç
и. тоткыч, кыскыч
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
tutaç
[tutoç], at. 1. Esasan, gyzgyn gazan, tabak we ş.m. zatlary tutmak, götermek üçin ulanylýan keçe bölegi, esgi we ş.m. zatlar. Ol tutaç almaga hem howlugyp, ýeňi bilen tutdy-da, tüňçäni derrew yza çekdi (N. Pomma). 2. ser. Tutawaç. Tutajy bir eýýäm gopan portfeli, başyndaky şlýapasy iki ýana zyňyldy (B. Kerbabaýew).