Güneş
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
güneş
и. (күк җисеме буларак) кояш ◊ güneş gibi 1) кояш кебек (нурлы, матур); 2) көн кебек (ачык, билгеле); güneşi balçıkla sıvamak ачык хакыйкатьне яшереп, бозып күрсәтергә маташу
ercilasun1991
güneş
Türkiye Türkçesi: güneş
Azerbaycan Türkçesi: günäş
Başkurt Türkçesi: koyaş
Kazak Türkçesi: kün
Kırgız Türkçesi: kün
Özbek Türkçesi: ḳuyàş kün
Tatar Türkçesi: koyaş
Türkmen Türkçesi: gün güneş
Uygur Türkçesi: kuyaş kün aptap
Rusça: sólntse
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
güneş
[günöş], at.1. Gün düşýän ýer, gün düşýän tarap, Günüň şöhlesi düşýän ýer. Ýaşulylar güneşde çaý içip otyrdylar.2. Günüň nury, şöhlesi. Gün guşluga galanda,bulutlar syrylyp, güneş ýalpyldap çykdy.