tokımak
Türkiye Tillar Diwani (TDK)
tokımak
(insan) dövmek, (demir) dövmek, vurmak, çarpmak; dokumak; dokunmak; götürmek ve batirmak· I, 12. 21; III, 268
tokmak, çamaşır tokmaêı·III, 177
(insan) dövmek, (demir) dövmek, vurmak, çarpmak; dokumak; dokunmak; götürmek ve batirmak· I, 12. 21; III, 268
tokmak, çamaşır tokmaêı·III, 177