Uru

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

uru

1. Çukur. ~ kazmak: çukur kazmak, gardoş ~: patates çukuru, aşlık uru: tahıl depolanan çukur, iynek ~ğa tüşgendi: inek çukura düşmüş; 2. Çalma, hırsızlık, soygun. ~ tüzelgen adam: çalmaya alışık adam, ol ~ğa cürümese tınçaymaydı: o soyguna gitmezse rahat etmiyor, ~su-börüsü bolmağan adam (d): çalması çırpması olmayan adam.

Axir izdelgen sözler:

• farazi,
• basmarlamaq,
• nart,
• aýdym,
• étmek,
• amazing,
• lamina,
• qonqaymoq,
• nochor,
• ötkür,
• mündəricəli,
• tathan,
• desen,
• karatoru,
• sefaret,
• karaağaç,
• ışıltı,
• kelime,
• köngül,
• aşağıda,
• cergesiz,
• Uru