qarğımaq
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
qarğımaq
f. Qarğış etmək, nifrin etmək. Züleyxa da hər gün ağlayır. Fərhadı qarğıyırdı, ki, nə üçün onları bu qədər bəlaya saldı. C.Cabbarlı. [Günəş] Arazı uzaqlara, Sibir çöllərinə sürgün edərlərsə, onsuz necə yaşaram? – deyə ağlayır, üzülür, Aslan bəyə qarğıyırdı. A.Şaiq.
Axir izdelgen sözler:
- koyuşmak,
- adamakıllı,
- havalandırmaq,
- cayka,
- sayramak,
- berile,
- mağızım,
- hüsn,
- incilgenlik,
- ta,
- Milad,
- savakonak,
- Mehman,
- fotosintez,
- thing,
- aykaşuu,
- berilgen,
- haman,
- ilişdirilmək,
- qélip,
- kolka,
- qarğımaq