zerrin

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

zerrin

[zerri:n], syp., k.d. Zer bilen bezelen, gyzyldan ýasalan (şaý, bezeg hakynda). Başynda karkara, zerrin otaga, Şasenem sypatly gyzlary bardyr (Magtymguly). Zerrin kemer.
 ‣ Zerrin bolmak bir zatdan gowy doýmak, gerk- gäbe bolmak. Süýji gaýnatmadan iýip zerrin bolduk.

Axir izdelgen sözler:

• erkak,
• aylanayın,
• çuldu,
• bulanma,
• mutsuz,
• kiçi,
• erkana,
• Ritorika,
• sitim,
• hurma,
• sapa,
• Boya,
• Yılmak,
• Bazen,
• ermek,
• hosul,
• şəkərbura,
• ýassanmak,
• ýalta,
• çirim,
• mansab,
• zerrin