qalaq
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
qalaq
is. Bir yerə qalanmış, üst-üstə yığılmış, yığın halında olan şey; yığın, topa. Odun qalağı. Dərz qalağı. Qar qalağı. Torpaq, qum qalağı. – Məmmədəli əminin həyətinin aşağı tərəfində bir yekə gərmə qalağı var idi. C.Məmmədquluzadə. Onlar uçuq toyuq hinini palçıqlayır və həyətin bir guşəsinə yapılmış təzəkləri qalağa yığırdılar. M.İbrahimov. Yonca qalaqlarının arasına çatanda, Tapdıq: – Mina, hara tələsirsən? – deyə onu saxladı. Ə.Əbülhəsən. • Qalaq vurmaq – koma yığmaq, üst-üstə yığmaq, qalaqlamaq. Tayları qalaq vurmaq. qalaq-qalaq zərf Qalaqlanmış halda, üstüstə yığılmış halda; yığın-yığın, topa-topa, üst-üstə. Hətəmxanın tayları dağ kimi qalaqqalaq göründüyü halda, yenə də arası kəsilmədən ulaqlarla dərz çəkilirdi. S.Rəhimov. Dəniz coşdu zaman-zaman şiddətlənərək; Qalaq-qalaq qar yığını çıxdı qurşağa. S.Vurğun. Pambıq kimi qalaq-qalaq yığılıb; Oxşursunuz qarlı dağa, buludlar! H.K.Sanılı.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
qalaq
yığın, topa, koma
{yığın, top, küme}
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
qalaq
kalak, kale, katman, küme, öbek, top
Uyghurche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Kurban, 2016)
qalaq
I Geri, bilgisiz, cahil, geri kalmış.
II 1. Kürek 2. Kepçe.