ovlamaq
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
ovlamaq
f.
1. Ov vurmaq, şikar etmək. Dovşan ovlamaq. – [Dəlilər] səhərdən kövşəndə ceyran ovlayırlar. “Koroğlu”. [Piri baba:] Yasəmən, gör sənə nə kök qırqovul ovlamışam. S.S.Axundov. // Balıq tutmaq.
2. məc. Çalmaq; ələ keçirmək, ələ gətirmək. [Tarxan:] O gözəl qız, o ovçu, şux tərlan; Könlünü ovlamış sənin. A.Şaiq. Hər şeyi ovlamaq olsa da, məncə; Sevən könülləri ovlamaq olmaz. M.Müşfiq.
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
ovlamaq
avlamak