zeen

Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)

zeen

a. kabiliyet, anlayış, kavrayış, zihin; ağa zeen kirdi: o, idrak etmeye başladı; zeenim keyidi; yüreğime kan savruldu, gayet acıdım, (birisi için) canım acıyor.

Axir izdelgen sözler:

• yadlamaq,
• nadide,
• acclamation,
• ZİNDAN,
• tirimek,
• qeyri-iradi,
• əsaslandırmaq,
• kəsbkar,
• ukala,
• conifer,
• tatganmak,
• sütyen,
• Toj,
• TURUR,
• maslahatly,
• caşınuu,
• ÜLÜŞ,
• andakı,
• tilegen,
• arnal,
• oron,
• zeen