kəsbkar
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
kəsbkar
is. [ər. kəsb və fars. kar] köhn.
1. Peşə, sənət, iş, məşğuliyyət. Yenə də xalqı torpağından, tarlasından, kəsbkarından ayırmaq lazım gələcəkdir. M.S.Ordubadi. Hərənin bir peşəsi, kəsbkarı var. Mir Cəlal.
2. Kəsbkarlıqla məşğul olan adam; zəhmətkeş, əməkçi.