oturubdurma
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
oturub-durma
1. “Oturub-durmaq”dan f.is.
2. Əlaqə, yoldaşlıq etmə, vaxtını bir yerdə keçirmə.
1. “Oturub-durmaq”dan f.is.
2. Əlaqə, yoldaşlıq etmə, vaxtını bir yerdə keçirmə.