MİRAP

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

mirap

[mi:ra:p], at. 1. Suwly ekerançylyk sebitlerinde suw paýlamak, suw nobatyna we suw tutmaly wagta gözegçilik edýän adam. 2. gepl.d. Oturylyşykda, toýda meý paýlaýjy, saky.

Uyghurche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Kurban, 2016)

mirap

a.f. Eski feodal sistemde sulama işlerinden sorumlu kimse.

Axir izdelgen sözler:

• égiz,
• adno,
• kişilik,
• fındıq,
• approximate,
• siklamen,
• çoxbilmiş,
• kalayda,
• cövlan,
• kikirkikir,
• yumaloq,
• yubiley,
• küreşiv,
• block,
• sterjen,
• dantel,
• kirşen,
• Rüşvətxor,
• talabnoma,
• Damla,
• algır,
• MİRAP