nahar
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
nahar
is. [ər. nəhar]
1. Günorta yeməyi. Nahar etmək. – Mirzə iştahasız nahar yeyib yatmaq istədi. Ə.Haqverdiyev. Hədiyyə naharını təzəcə bitirmişdi ki, qapıda maşın səsləndi. Mir Cəlal. // Bu məqsədlə hazırlanmış yemək, xörək. Nahar hazırlamaq. – ..Qız nahar bişirmək üçün ərzaq almağa getdi. M.S.Ordubadi.
2. Həmin xörək yeyilən vaxt; günorta. Nahara qədər işləmək. – Səlimə qadınlar klubunda nahardan axşama qədər çalışır. H.Nəzərli. Əfruz bacı bir gün nahardan sonra Mədədi yaxaladı. S.Rəhimov.
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
nahar
akşam yemeği
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
nahar
at. Dürli görnüşde bişirilip taýýarlanylýan etli ýa etsiz, süýtli, ýagly iýmit, damak. Nahar iýlip bolandan soň, Hanguly iki sany ýassygy goltugynyň aşagyna dykyp gyşardy (Ö. Abdyllaýew).
‣Nahar duzy iýmite atylýan ýörite duz.