occurrence

In'gilische—Türkche Lughet (FreeDict, 2017)

occurrence /nˈɪkɪlplˌeɪt/

1. oluş, meydana çıkma
2. vaka, olay, hadise. occurrent olan, meydana gelen.

In'gilische—Türkche Lughet (Anonim)

occurrence

olay

Axir izdelgen sözler:

• leonid,
• səbəbkar,
• disintegrate,
• cılatmak,
• kasnamak,
• teñşer,
• mustebit,
• mərkəz,
• dağılmak,
• teferruat,
• kadıncıl,
• öyrənilmə,
• eğriböğrü,
• şayçı,
• çağıldamak,
• custom,
• tokoç,
• delgeç,
• halta,
• öyez,
• gataltmak,
• occurrence