müfsid

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

müfsid

sif. [ər.] köhn. Araqarışdıran, fəsad törədən, fitnəkar. Bir növ ilə öz fikrinizi soxduz arayə; Ta çatdı xəbər bir para müfsid üləmayə... M.Ə.Sabir.

Axir izdelgen sözler:

• tada,
• selinleme,
• İsim,
• ifçin,
• tanumak,
• tenqit,
• buýnuz,
• quyqa,
• yegg,
• Vəqt,
• ağaz,
• tosin,
• örtük,
• sikişmek,
• məzhəb,
• kaldruga,
• mugger,
• upuñ,
• buloo,
• Am,
• maşrık,
• müfsid