ifçin

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

ifçin

zərf məh. Tam surətdə, tamam, bütün, hamısını. Atı ifçin nallamaq. – Qıratı ifçin yəhərləyib, Koroğlunun qabağına çəkdilər. “Koroğlu”. Yanında balası o haçadırnaq; Əlvan çiçəkləri ifçin yolardı. H.K.Sanılı.

Axir izdelgen sözler:

• mehsuldar,
• olmaq,
• yoqulush,
• alayh,
• yrga,
• kayta,
• gyrat,
• tırmala,
• kündeleşmek,
• dalısı,
• possession,
• spinneret,
• tünke,
• ekspansiya,
• yanpörtü,
• belbagh,
• tumturş,
• anız,
• özgörüşçül,
• gicişmek,
• bütünlük,
• ifçin