musapir

Uyghurche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Kurban, 2016)

musapir

a. 1. Yabancı; başka yerden gelen. 2. Seyyah, gezmen, turist, yolcu.

Axir izdelgen sözler:

• Hə,
• durra,
• Yşk,
• KƏSMƏT,
• gurlamak,
• kömzek,
• hasayni,
• ball,
• alkışmak,
• paraşüt,
• Yəqin,
• havz,
• dürgen,
• palıd,
• kızğanmak,
• panpipe,
• közlev,
• Z,,
• düpüldök,
• poor,
• dürgü,
• musapir