munis
Türkiye Türkchisi – Tiniq Türkche Lughiti (Kuleli, 2013)
munis
[Köken: Arapça] Yakımlı, Sevimli, Tartımlı, Cana yakın
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
munis
с. 1) җанга якын булган, күңелгә хуш килгән; 2) күч. туры килә торган, яраклы
ercilasun1991
munis
Türkiye Türkçesi: munis
Azerbaycan Türkçesi: mūnis
Başkurt Türkçesi: yağımlı höykömlö
Kazak Türkçesi: süykimdi tartımdı
Kırgız Türkçesi: cağımdû canğa cakın
Özbek Türkçesi: yàkımli
Tatar Türkçesi: yağımlı söykimli
Türkmen Türkçesi: göze yakımlı mılãyım
Uygur Türkçesi: yekımlik mulayim
Rusça: priyatnıy
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
munis
[ər.]
1. sif. Hər kəslə mehriban olan; ünsiyyətli, mehriban; istiqanlı. Munis adam. – [Xədicə] olduqca xoşsöhbət, .. genişqəlbli, munis və mehriban bir qız idi. S.Hüseyn. Könüllər yolçusu, o munis gözəl; Min ürək fəth edir hər keçən anda. S.Vurğun.
2. is. Yaxın adam, mehriban dost, sirdaş, ürək dostu. Dilbərim, yarım, əzizim, qəmküsarım, munisim; Can şikarım, sevgili yarım canımın cananıdır. Xətayi. [Pəri xanım:] Kimə dərdimi söyləyim? Yoldaş yox, munis yox, həmdəm yox. Ə.Haqverdiyev. • Munis olmaq – ürək dostu olmaq, ən yaxın yoldaş, sirdaş yerini tutmaq, mehriban olmaq. Qalmışam vadiyi-qəm içrə, kimim var, Zakir; Didələr oldu həmin munisü qəmxar mənə. Q.Zakir. Bu gün gülən yarın ağlar, saqın, öyünmə, düşün! Düşün də, munis ol! İncitmə, qırma kimsəni sən!.. H.Cavid. // Sevgili, istəkli, məhbubə. [Rəhim:] ..Ağa, Allah xatirinə mənim munisimi əlimdən alma. N.Vəzirov. Deyəsən, Vahid [Rübabənin] həmişəlik və əvəzsiz munisi olmuşdur. Mir Cəlal.
3. sif. məc. Xoş, fərəhverici, ürəyəyatan, ruhu oxşayan. Munis gecə. Munis mənzərə. – ..Baharın həyatverici munis günəşi dağların arxasında gizləndiyindən ətrafa həzin bir axşam qaranlığı sinməkdə idi. S.Hüseyn. [Nuriyyə:] Bu geniş çöllər, bu nəhayətsiz sükut, bu munis aydınlıq onda da var idi, indi də var. İ.Əfəndiyev.
Özbekche—In'gilische Lughet (Dirks, 2005)
munis
obs. (Arabic) confidant, companion.