mekâm

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

mekâm

mekân, ikametgâh, ev. ~ıñ takır bolsa, kölüñ da takır bolur: mekânı dar olanın kalbi sıkıntılı olur (a.s.), ~ işlev: ev-bark yapma.

Axir izdelgen sözler:

• Azgın,
• Çivi,
• obligation,
• bodi,
• mançıra,
• besbeslik,
• çıraqban,
• zərli,
• tırtaklamak,
• occasionally,
• yayda,
• buzagu,
• attestation,
• tabalav,
• verb,
• lemmer,
• ruchka,
• ehee,
• tü,
• araqçın,
• english,
• mekâm