siñir
Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)
siñir-
1. sindirmek, benimsemek, hazmetmek (yemeği); emgek siñir-: emek vermek, zahmet etmek; emgek siñirgen artist: emekli, emektar artist; 2. mec. benimsemek, kendine alıkomak.
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
siñir
kiriş, tendon, sinir. Etni ~lerin arivlap otha sal: etin kirişlerini (sert kısımlarını) temizleyerek ateşe koy, tobuk ~leri üzülgendi: diz kirişleri kopmuş, ~ adam: kuru adam.
Türkiye Tillar Diwani (TDK)
siñir
51^1-.I, 520;III, 362