dağdar

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

dağdar

(=dağidar) sif. [fars.] klas. Dağlı, ürəyi dağlı, çox kədərli, yaralı. Dağidar ürək. // İs. mənasında. Ürəyi dağlı adam. Ey sariban, qətarimizi kuyi-yarə çək; Rəhm et, bu dağidarları laləzarə çək. S.Ə.Şirvani. • Dağ(i)dar etmək məc. – yaralamaq, dağlamaq.

Axir izdelgen sözler:

• hül,
• örimek,
• jaýlaşykly,
• neyistan,
• iil,
• mahout,
• luza,
• gənc,
• ət,
• uncompromising,
• kondurmak,
• berlin,
• aslınmak,
• ghuli,
• retina,
• barınma,
• kolturmak,
• Tülu,
• cazgır,
• rektör,
• dopy,
• dağdar