maqan

Uyghurche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Kurban, 2016)

maqan

a. Mekan, barınak, meskün yer, durulan yer. Maqan etmek – Mekan edinmek; mekan yapmak.

Axir izdelgen sözler:

• uçma,
• tüyö,
• HAYO,
• septüü,
• mahtavlu,
• Nergis,
• dissonant,
• sıxıcı,
• Sunmak,
• himoyat,
• hayıflanmak,
• dozen,
• abhor,
• mazlum,
• edebi,
• uzutmak,
• formation,
• ağızlı,
• ýüzlenmek,
• ayırğan,
• tatıglıg,
• maqan