uçma
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
uçma
I. “Uçmaq1”dan f.is.
II. “Uçmaq2”dan f.is. Qatırçılar bu yollarda araba aşmasından, adam uçmasından faciəli hadisələr danışırdılar. Mir Cəlal.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
uçma
I. qalxma, pərvazlanma, yüksəlmə
{kalkma, kanatlanma, yükselme}
II. çapma, qaçma
{çarpma, kaçma}
III. ötme, keçme
{aşma, geçme}
IV. düşme, tökülmə
{düşme, dökülme}
V. süzmə
{süzme}
VI. buğlanma, buxarlanma
{buğulanma, buharlanma}
VII. dağılma, devrilmə, yıxılma
{dağılma, devrilme, yıkılma}
VIII. sərilmə, serələnmə, yayılma
{serilme, uzanma, yayılma}
Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)
uçma
dağın karla örtülmüş oaln dik yamacı.
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
uçma
[uçma:], at. 1. Dini düşünjä görä, hudaýyň halan adamlarynyň ruhunyň o dünýäde eşretli döwran sürmeli ýeri, jennet, behişt, uçmah. Uruşda uçma bar, dalaşda – tama (Nakyl). 2. göç.m. Bag-bakjalyk, sapaly ýer, eşretli ýer.
UÇMA [uçmo], iş ady. Uçmak ýagdaýy.