kəvakib

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

kəvakib

[ər. “kövkəb” söz cəmi] klas. Ulduzlar. Zülmət ziyayə oldu qalib; Yandırdı məşailin kəvakib. Füzuli. Bütün kəvakibi birbir öz adları ilə sayırlar; Ki, seyr edir hərəsi hər zaman bu boyda, bu boyda. M.Ə.Sabir.

Axir izdelgen sözler:

• ulaqçı,
• qəribqürəba,
• Küpə,
• militia,
• kəsbkar,
• gürp,
• ubaktı,
• tergimek,
• taarınıç,
• bicək,
• yapma,
• baməzə,
• Tükürmek,
• yezek,
• yumghuzmaq,
• nazariya,
• ornatmoq,
• shrewd,
• puflamak,
• tüşünbööçülük,
• qissanavis,
• kəvakib