ulaqçı

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

ulaqçı

is. köhn. Keçmişdə: ulaqla yük daşıyan adam. Ulaqçı çuvalları ulağın üstünə atıb, heyvanın ombasından bir dəyənək endirib həyətdən çıxdı. C.Məmmədquluzadə.

Axir izdelgen sözler:

• kumluk,
• tını,
• belik,
• buta,
• Giyim,
• ýarma,
• əzişdirmək,
• kumlak,
• chokich,
• tiyiriv,
• kunduz,
• approach,
• vərdişli,
• tintimoq,
• kuğu,
• tangırdamak,
• çalğıçı,
• aglak,
• equity,
• insofsiz,
• kukulda,
• ulaqçı