koşak
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
koşak
1. Ek, ilave, katkı, karışık. ~ iş: ek iş, ~ altın: karışık altın, ~ koşmak: ek eklemek, ilave koymak, ~ söz (gr.): bir adı niteleyen ikinci adın konması, aposisyon, atfı beyan; 2. Naz, cilve. Ol kıznı bilgeni ~dı: o kızın bildiği nazdır, anasına ~ etgen sabiyçik: anasına naz eden çocuk, anı ~ına bir kara: onun cilvesine bir bak.