konak
Türkiye Türkchisi – Tiniq Türkche Lughiti (Kuleli, 2013)
konak
[Köken: Anlam kayması] (Konaklama yeri): Konak, (Gösterişli ev): Ayrım ev
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
konak
и. 1) куну урыны, кунар җир; 2) торак; konaklara yerleştirmek торакка урнаштыру; 3) бина; hükümet konağı хөкүмәт бинасы
ercilasun1991
konak
Türkiye Türkçesi: konak
Azerbaycan Türkçesi: h.udmani ev täk ev
Başkurt Türkçesi: ayrım yort
Kazak Türkçesi: oŋaşa üy
Kırgız Türkçesi: saray bay imarat
Özbek Türkçesi: mahsus üy musàfirⱨànä
Tatar Türkçesi: ayrım yort
Türkmen Türkçesi: ulı hovlı cãy
Uygur Türkçesi: ayrim öy
Rusça: osobn'ak
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
konak
konuk, misafir. ~ğa barıv: misafirliğe gitme, ~ üy: otel, misafir odası, suvğa kirip buğama / konak alıp çığama ‘bilm.): suya girip gizleniyorum / konuk alıp çıkıyorum (bilmece-olta), ~ğa barsañ konakbay almaşdırma (as.): misafirliğe gidersen konakbayını dağiştirme, ~ bir kün kelse kut, eki kün kelse cut (d): konuk bir gün gelirse uğur, iki gün gelirse obur, ~ bolsañ iynak bol (as.): konuk olursan güleryüzlü ol, ~ kelse kut kelir, köp kelse cut kelir (as.): misafir gelirse uğur gelir, çok gelirse aç gelir, ~ ~nı süymez (d): konuk konuğu sevmez.
Türkiye Tillar Diwani (TDK)
konak
bir çe;it kaba darı,I, 384;III, 347 bkz>koyak
kaymak (yenecek),I, 383 bkz> kanak, kayak, k ıyak