karañı
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
karañı
karanlık; görgüsüz, cahil. ~ keçe: karanlık gece, iñir ~: akşam karanlığı, carık duniyamı ~ı etdiñ: aydınlık dünyamı kanlık ettin; ~ caşav: geri hayat, görgüsüz yaşam, ~ adam: cahil adam, görgüsüz adam, ~ el: vahşi köy, görgüsüz köy, ~ elge kirseñ közleriñi katı kıs (as.): görgüsüz (vahşi) köye gidersen gözlerini sımsıkı yum, aç ~: aç karnına, aşatırğa içirirge ~adam: yedirip içirmeye hasis adam, köz ~ etmek: çabuk karar vermek, riske girmek, köz ~ etip aldık: riske girerek aldık, közü ~ etmek: gözü kararmak, közlerim ~ etdile: gözlerim karardı.