imtizac

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

imtizac

[ər.]
1. Qarışma, qarışa bilmə, bir neçə maddənin qarışıb bir maddə əmələ gətirməsi. Kimyəvi imtizac.
2. Bir-birinə uyğun gəlmə, bir-biri ilə tutma, bir-biri ilə qaynayıb-qarışma; uyğunluq, ahəng. Rənglərin imtizacı.
3. məc. köhn. Bir-biri ilə uyuşma, yola getmə, keçinmə. Aralarında imtizac yoxdur.

Axir izdelgen sözler:

• İrin,
• odlama,
• başlybarat,
• dadym,
• basuu,
• bilavasitə,
• katalog,
• kürəkən,
• duvay,
• ceremonial,
• kalorimetriya,
• dişli,
• Uzoq,
• Bilye,
• rak,
• sırınmak,
• yurtsever,
• delayed,
• çapta,
• ulatdyrmak,
• teplotexnika,
• imtizac